Επώδυνες οι θυσίες της Ελλάδας για την ΕΕ.

Μετά την ομολογία του υπουργού Οικονομίας Γ. Στουρνάρα προς την Επιτροπή Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που έχει αναλάβει τον έλεγχο του ρόλου της τρόικας, ότι το πρώτο Μνημόνιο ήταν λάθος, έχουμε και άλλη ομολογία του Ευρωπαίου Επίτροπου Όλι Ρεν πως έκαναν το Μνημόνιο με την Ελλάδα για να σωθούν οι ευρωπαϊκές οικονομίες και τράπεζες.

Για τον ίδιο λόγο δεν έγινε το 2010 αναδιάρθρωση («κούρεμα») του ελληνικού χρέους. Ακόμη και τώρα, όμως, υπάρχει διαφωνία για το ενδεχόμενο ενός «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, που το αποκλείει η Γερμανία, για να μην υπάρξουν απώλειες για τους δανειστές.

Τρία χρόνια με πολιτικές που γονάτισαν τη χώρα και τους Έλληνες πολίτες, στηρίχτηκαν σε πολιτικές που θεωρούσαν όπως ο Γ. Στουρνάρας ότι: «το Μνημόνιο είναι το μόνο σοβαρό κείμενο στη χώρα».
Τα κόμματα και τα πρόσωπα που οικοδόμησαν συστηματικά μια σαθρή οικονομία με ημερομηνία λήξης, βασισμένη στη διαρκή διόγκωση της ιδιωτικής κυρίως κατανάλωσης, δε φαίνεται να έχουν καταλάβει ούτε τις αιτίες που έκαναν την Ελλάδα αδύναμο κρίκο όλης της ευρωζώνης, αλλά ούτε και το τι χρειάζεται να αλλάξει σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Οι μνημονιακές πολιτικές υπήρξαν στην ουσία συνταγές κατεδάφισης, με τεράστιες επιπτώσεις στη χώρα μας και είναι σαφές πως ο «Μηχανισμός Στήριξης» και η τρόικα χρειάζονται κατάργηση καθώς και γενικότερες αλλαγές πολιτικών.

Απουσιάζει από το δημόσιο διάλογο το ζήτημα του προσανατολισμού της πραγματικής οικονομίας, και ελάχιστοι είναι αυτοί που έστω υποψιάζονται τη σύνδεση της οικονομικής με την οικολογική κρίση. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι, όχι μόνο δεν κατατίθεται από κανέναν ολοκληρωμένο σχέδιο διεξόδου πέρα από το Μνημόνιο, αλλά και ελάχιστοι θέτουν την αναγκαιότητά του ή προσπαθούν να το δημιουργήσουν.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θέλουν να είναι μέρος της λύσης και όχι των αδιέξοδων πολιτικών και της απλής αντιμνημονιακής ρητορείας.