ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ:

ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ:
Υπογράψτε για να σταματήσουν οι συμφωνίες TIIP και CETA!

ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ

1. Οι επικείμενες ρυθμίσεις για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα φέρνουν το θέμα στο προσκήνιο αποκλειστικά από την οικονομική του σκοπιά:

• Η κυβέρνηση επιδιώκει να μειώσει το κόστος των ασφαλιστικών παροχών, αλλά και τις μισθολογικές δαπάνες των επιχειρήσεων.
• Από την πλευρά τους οι εργαζόμενοι στις συγκεκριμένες επαγγελματικές κατηγορίες υπερασπίζουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα.

Οι ρυθμίσεις που προτείνονται με το πόρισμα της επιστημονικής επιτροπής του υπουργείου Υγείας (διαβάθμιση της επικινδυνότητας σε 4 κατηγορίες, διατήρηση του σημερινού καθεστώτος για τους ήδη εργαζόμενους, διαχωρισμός παλιών-νέων), παρουσιάζουν βασικά προβλήματα που δεν επιτρέπουν να γίνουν δεκτές ούτε ως βάση συζήτησης:
• Δε στηρίχθηκαν σε επιδημιολογικές μελέτες και στοιχεία, αλλά σε μυστικές ψηφοφορίες των μελών της επιτροπής και μάλιστα με ψήφο χωρίς αιτιολόγηση.

• Μειώνοντας δραστικά το μισθολογικό κόστος των νέων εργαζομένων, δημιουργούν στις επιχειρήσεις κίνητρα για τον εκτοπισμό των ήδη εργαζομένων που θα διατηρήσουν το σημερινό καθεστώς.
• Παραβλέπουν τα ιδιαίτερα δεδομένα ορισμένων επαγγελμάτων (όπως νηπιαγωγοί, χορευτές, μηχανοδηγοί) που αποκλείουν ή κάνουν κοινωνικά ανεπιθύμητη την άσκησή τους σε μεγάλη ηλικία.

Από τις προτάσεις που έχουμε καταθέσει ως Ο.Π. για τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, καίρια (και) για το θέμα των βαρέων και ανθυγιεινών είναι η αποσύνδεση των εργοδοτικών εισφορών από τις δαπάνες μισθοδοσίας και η σύνδεσή τους με συγκεκριμένο ποσοστό του τζίρου κάθε επιχείρησης. Σημαντική είναι επίσης η επιβολή πράσινης φορολογίας στις επικίνδυνες ουσίες που ευθύνονται για τον ανθυγιεινό χαρακτήρα πολλών επαγγελμάτων. Πέρα από το κίνητρο για περιορισμό της χρήσης τέτοιων ουσιών από τις επιχειρήσεις, τα έσοδα από τους φόρους αυτούς θα μπορούν να χρηματοδοτήσουν τις δαπάνες ασφάλισης των εργαζομένων σε ανθυγιεινά επαγγέλματα, αλλά και το αντίστοιχο κόστος περίθαλψης εργαζομένων και καταναλωτών. Όλα αυτά επιβάλλουν την επανεξέταση των προτεινόμενων μεταρρυθμίσεων από μηδενική βάση. Απαιτείται ευρύς κοινωνικός διάλογος, αξιοποίηση των διεθνών επιδημιολογικών δεδομένων σε συνδυασμό με τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας, αλλά και σαφή μέριμνα ώστε οι όποιες αλλαγές συμφωνηθούν τελικά ως απαραίτητες, να μην οδηγήσουν στην εργασιακή περιθωριοποίηση όσων διατηρήσουν το σημερινό τους καθεστώς.

2. Αν όμως επικεντρωθούμε μόνο σε αυτά, κινδυνεύουμε να θεωρήσουμε δεδομένες:
• Την επαγγελματική ασθένεια και τις συνθήκες που την παράγουν.
• Την προστασία του εργαζομένου μόνο στις περιπτώσεις που αναγνωρίζεται επίσημα ότι συνδέεται άμεσα με συγκεκριμένη επαγγελματική ασθένεια το είδος της εργασίας που εκτελεί.
• Ότι η εργασία είναι χώρος αποκλειστικά εκτέλεσης προκαθορισμένου έργου, άσχετου με έννοιες όπως η δημιουργικότητα και η ευχαρίστηση.

Οι Οικολόγοι-Πράσινοι θεωρούμε πέρα ως πέρα λανθασμένη αυτή την αντίληψη και πιστεύουμε ότι:
• Ο χώρος της εργασίας δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παράγει "ασθένεια" για τον εργαζόμενο
• Μέχρι να γίνει αυτό πραγματικότητα, ο εργαζόμενος τουλάχιστον δεν θα πρέπει να εκτίθεται για μεγάλο χρονικό διάστημα σε οποιοδήποτε βλαπτικό παράγοντα για την υγεία του
• Τυχόν "απαραίτητη" έκθεση του εργαζομένου σε κίνδυνο πρέπει ν' αναγνωρίζεται και να ανταμείβεται και οικονομικά.
• Οι επιλογές που αποδεδειγμένα προκαλούν βλάβη στην υγεία να αντικατασταθούν με πολιτικές φιλικές στο περιβάλλον και στον άνθρωπο
• Ο υπολογισμό του βάρους για τον εργαζόμενο να λαμβάνει υπόψη ολόκληρο το εργασιακό πλαίσιο και όχι μεμονωμένους μόνο βλαπτικούς παράγοντες.
• Η εργασία οφείλει να είναι κατ' εξοχήν χώρος απελευθέρωσης της δημιουργικότητας, της έκφρασης της προσωπικότητας, των ικανοτήτων και δυνατοτήτων του εργαζόμενου και όχι χώρος καταναγκαστικής εκτέλεσης ενός έργου με μόνο στόχο την επιβίωση.
• Πολιτική υγείας είναι, τέλος, κυρίως οι προληπτικές παρεμβάσεις σε όλα όσα μας αρρωσταίνουν.

Για το λόγο αυτό προωθούμε πολιτικές που προχωρούν και πέρα από τη λογική των ανθυγιεινών επιδομάτων και της πρόωρης συνταξιοδότησης:
• Περιορισμό σε όσο το δυνατόν λιγότερο χρόνο της έκθεσης του εργαζόμενου στο "βλαπτικό παράγοντα", με καθορισμό ανώτατου χρονικού ορίου παραμονής του σε κάθε βαριά και ανθυγιεινή εργασία. Μετά το όριο αυτό να μετατίθεται σε ελαφρύτερη εργασία στην ίδια επιχείρηση.
• Κριτήρια αξιολόγησης της βαρύτητας μιας θέσης εργασίας (εργονομικός σχεδιασμός του έργου) και εναλλαγή των θέσεων εργασίας καθ' όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής διαδρομής του εργαζόμενου από τις βαρύτερες στις ελαφρύτερες εργασίες.
• Ιδιαίτερα ικανοποιητική ανταμοιβή του εργαζόμενου -ως έκφραση αναγνώρισης από την κοινωνία της έκθεσής του σε κίνδυνο- για όσο διάστημα εκτελεί βαριά και ανθυγιεινή εργασία.
• Πλήρης υπευθυνότητα των επιχειρήσεων για τη λήψη μέτρων εκπαίδευσης και προφύλαξης των εργαζομένων, αναλαμβάνοντας οι ίδιες και το κόστος αποκατάστασης της υγείας του εργαζόμενου αλλά και της συνολικής του βλάβης σε περίπτωση επαγγελματικής ασθένειας ή εργατικού ατυχήματος.

3. Πιστεύουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των σημερινών επαγγελματικών ασθενειών θα έπαυαν να υπάρχουν εάν υιοθετούνταν πολιτικές:
• που δεν θα στηρίζονταν σε "βρώμικη" ενέργεια όπως ο λιγνίτης ή το μαζούτ.
• που θα υιοθετούσαν πολιτικές μηδενικών αποβλήτων και απεξάρτησης από τη χρήση τοξικών ουσιών .
• που θα έδιναν στους εργαζομένους μεγαλύτερο έλεγχο στην εργασία τους, ώστε να εφαρμόζουν αποτελεσματικότερα τα διαθέσιμα μέσα ατομικής προστασίας.
• που θα προωθούσαν προσαρμογή της οικονομίας στα ιδιαίτερα δεδομένα κάθε περιοχής, με σεβασμό στα οικοσυστήματα και τους φυσικούς πόρους
• που θα κατοχύρωναν κουλτούρα "μηδενικής ανοχής" απέναντι στις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, ιδιαίτερα σε θέματα ασφάλειας και υγιεινής των εργαζομένων.

Ως δείκτες για τη βαρύτητα μιας εργασίας θα πρέπει να συνυπολογίζονται και ασθένειες που δεν έχουν επίσημα αναγνωριστεί ως επαγγελματικές, αλλά συνδέονται με τους όρους και τις συνθήκες εργασίας. Τέτοιες είναι το εργασιακό στρες, η εξάντληση από την εργασία, η νευρική κατάρρευση, η ανία και η κατάθλιψη. Θεωρούμε ότι θα πρέπει στον έλεγχο των εργασιακών συνθηκών να περιλαμβάνεται και η αυστηρή τήρηση του ωραρίου εργασίας, ο σαφής καθορισμός του έργου που προσφέρει ο εργαζόμενος, η ποιότητα του πλαισίου της εργασίας και η ευχέρεια των κινήσεων του εργαζόμενου κατά την εκτέλεση της εργασίας του.

Προτείνουμε την αναγνώριση αυτών των ασθενειών ως επαγγελματικών και την ανάληψη του αντίστοιχου κόστους από τις επιχειρήσεις. Η επένδυση στις ικανότητες των ανθρώπων οφείλει να αποτελεί τη βάση κάθε πολιτικής που στοχεύει στην αύξηση της κοινωνικής ευημερίας. Η επένδυση στη γνώση για τη παραγωγή κοινωνικού πλούτου, η αξιοποίηση των γνώσεων, ικανοτήτων και δυνατοτήτων των εργαζομένων, η ενθάρρυνση κάθε πρωτοβουλίας των εργαζομένων για την βελτίωση της κοινωνικής προσφοράς της επιχείρησης, η εναλλαγή στις θέσεις εργασίας με σκοπό ο εργαζόμενος ν' αποκτήσει γνώσεις και δεξιότητες, είναι μερικά από τα μέτρα που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τη δημιουργικότητα στην εργασία.

Τέτοιες πολιτικές οφείλουν να περιλαμβάνουν το σύνολο των εργαζομένων, γι' αυτό δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην προστασία ομάδων που υφίστανται διακρίσεις στην εργασία, όπως οι γυναίκες, οι μετανάστες, οι πρόσφυγες, οι φορείς του AIDS, τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Θεωρούμε επίσης απαραίτητο να αρχίσει και η συζήτηση για τις συνθήκες εργασίας των αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων, που σήμερα δεν υπάγονται σε κανένα πλαίσιο προστασίας για την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας τους.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ - ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΥΓΕΙΑΣ
Για περισσότερες πληροφορίες:
Ελένη Τσιομίδου 6948 231493
Ανίκητος Μακρένογλου 6972910993

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για την Κρίση

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε γίνει μάρτυρες της κατάρρευσης πολλών τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Το παγκόσμιο σύστημα διαχείρισης πιστώσεων παρέλυσε και οι αγορές απέτυχαν να λύσουν το πρόβλημα. Στον πυρήνα της κρίσης βρίσκεται η εμμονή επιχειρήσεων και αγορών σε βραχυπρόθεσμες οπτικές, η κακοδιαχείριση κεφαλαίων από το τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα, η προώθηση του υπερδανεισμού και η επένδυση σε ένα αδιέξοδο υπερκαταναλωτικό και ενεργοβόρο μοντέλο για κράτη, επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Ταυτόχρονα, με τη χρηματοπιστωτική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη και η ενεργειακή κρίση, με εξάντληση των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου αλλά και η κρίση της κλιματικής αλλαγής.
Όμως η παρούσα κρίση έχει βαθύτερα αίτια και δεν αποτελεί απλά μια αστοχία του συστήματος, άσχετη από τη δομή της ίδιας της οικονομίας της εμπορευματοποιημένης γνώσης και του μοντέλου αέναης ανάπτυξης, όπως έγκαιρα έχει υποδείξει η οικολογική προσέγγιση.


Σήμερα πια οι κυβερνήσεις δε φαίνεται να έχουν άλλη επιλογή από το να διασφαλίσουν τις τράπεζες δίνοντας χρήματα ή εγγυήσεις. Αυτά τα τεράστια ποσά είναι περισσότερα από τα χρήματα που ξοδεύει η χώρα μας για την Παιδεία και την Υγεία μαζί και δεκάδες φορές μεγαλύτερα από το πολυδιαφημισμένο ταμείο για τη φτώχεια. Ειδικά στη χώρα μας τα 28 δις ευρώ του πακέτου στήριξης των τραπεζών (που, κατά τα άλλα, σε κάθε ευκαιρία ακούμε ότι «δεν επηρεάζονται από την κρίση») συγκρίνονται με όλα τα δημόσια χρήματα του ΚΠΣ (δηλαδή Κοινοτικά και ελληνικά), που είναι περίπου 40 δισ. Δηλαδή περίπου 5 δις. ετησίως για την οκταετία που «έτρεξε» το ΚΠΣ. Τα χρήματα που έδωσε δηλαδή η Ελλάδα μόνη της την περίοδο αυτή ήταν κατά έτος περίπου 1,75 δισ. ευρώ. Τα 28 δισ. για τις τράπεζες είναι ΜΟΝΟ ελληνικά (δηλαδή χρήματα από τον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό) και θα είναι μάλιστα άμεσα διαθέσιμα!

Ένα άλλο μέτρο σύγκρισης για το μέγεθος του ποσού είναι ότι τα ελληνικά κονδύλια (δηλαδή χρήματα του ελληνικού δημοσίου μόνο) για το 3ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (του 2000-2006, που κλείνει επισήμως λογιστικά το Δεκέμβριο) είναι 14 δισ.!

Οι Οικολόγοι Πράσινοι μοιράζονται, λοιπόν, την έκπληξη της κοινωνίας, που βλέπει ξαφνικά να δαπανώνται τεράστια ποσά από το δημόσιο πλούτο για τη διάσωση και κρατικοποίηση των ζημιών των πιο κερδοσκοπικών και ριψοκίνδυνων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, όταν μέχρι σήμερα η πολιτική ηγεσία εφάρμοζε σκληρές πολιτικές ιδιωτικοποίησης σε κάθε δυνατό τομέα, αδιαφορώντας για το κοινωνικό κόστος.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι στηρίζουν κάθε αναγκαίο μέτρο για την αποκατάσταση της χρηματοοικονομικής εμπιστοσύνης και τονίζουν ότι προέχει ο συντονισμός σε παγκόσμια κλίμακα για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος με παγκοσμιοποιημένες διαστάσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι τα μέτρα αυτά είναι πρόσκαιρα, ευκαιριακά και αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε μόνο για να κερδίσουμε πολύτιμο χρόνο που θα τον αφιερώσουμε στην αναζήτηση ουσιαστικών λύσεων μέσα από τον ριζοσπαστικό επανασχεδιασμό και αναμόρφωση όχι μόνο του χρηματοπιστωτικού αλλά και συνολικά του πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Αυτό που κυρίως αμφισβητείται από την κρίση είναι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές για την αυτορρύθμιση των αγορών, η βιωσιμότητα του αναπτυξιακού μοντέλου της αέναης χρηματοοικονομικής μεγέθυνσης. Η ιδέα ότι οι κοινωνίες μπορούν να οργανωθούν αποτελεσματικά και να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των πολιτών βασισμένες μόνο στη δράση επιχειρήσεων που λειτουργούν με αποκλειστικό γνώμονα το πρόσκαιρο κέρδος αποδείχθηκε ότι οδηγεί σε αδιέξοδο.

Τα προβλήματα του χρηματοπιστωτικού μηχανισμού, που πρέπει να αντιμετωπισθούν, περιλαμβάνουν:
- τη συστηματική ενθάρρυνση του ρίσκου και το μη λειτουργικό μηχανισμό αξιολόγησής του
- τον προβληματικό μηχανισμό εγγύησης καταθέσεων και επενδυτικών προϊόντων
- τον βραχυπρόθεσμο προσανατολισμό των επενδυτικών στρατηγικών
- τα ανειλικρινή λογιστικά πρότυπα απεικόνισης των χαρτοφυλακίων των εταιρειών
- το μοντέλο αμοιβών και κινήτρων των υψηλόβαθμων στελεχών

Προτείνουμε, επίσης, μέτρα που θα επιμερίζουν δίκαια το οικονομικό κόστος της κρίσης, χωρίς να ρίχνουν όλο το βάρος στους φορολογούμενους και την κοινωνία:
- Να βρεθούν τρόποι εγγύησης και για τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων.
- Διάσωση τραπεζών με δημόσιο χρήμα να θεωρείται αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και να οδηγεί σε αντίστοιχη -προσωρινή έστω- κρατικοποίηση, ώστε τα χρήματα αυτά να μπορούν να ανακτηθούν αργότερα.
- Στις περιπτώσεις αυτές να καλούνται να συμβάλουν οικονομικά και οι ιδιωτικοί όμιλοι που έχουν συμφέρον από την αποτροπή μιας πτώχευσης.
- Η εγγύηση των τραπεζικών καταθέσεων να χρηματοδοτηθεί όχι μόνο από το Δημόσιο αλλά και από το σύνολο των τραπεζών.
- Ως ελάχιστη αποζημίωση και παράλληλα με τη διερεύνηση πιθανών ποινικών και άλλων ευθυνών τους, οι διοικήσεις των «διασωζόμενων» επιχειρήσεων να κληθούν να επιστρέψουν το σύνολο των έκτακτων αμοιβών που είχαν λάβει από την ανάληψη των κρίσιμων ρίσκων και μετά.

Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνάμε ότι βασικό στοιχείο του προβλήματος είναι η αδυναμία των νοικοκυριών να ανταποκριθούν στις υπερβολικές δανειακές τους υποχρεώσεις. Οποιαδήποτε πολιτική που δεν κατευθύνεται προς τη στήριξη, τη μείωση των υποχρεώσεων και ακόμη και τη μερική ή ολική απαλλαγή των υπερδανεισμένων νοικοκυριών δεν είναι δημοκρατικά αλληλέγγυα.
Πιο σημαντικό από όλα, όμως, είναι να ληφθούν μέτρα που θα περιορίσουν τις επιπτώσεις της κρίσης στην πραγματική οικονομία αλλά και θα διασφαλίσουν την οικονομική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Στόχος μας είναι μια οικονομία αποκεντρωμένη, με επίκεντρο την τοπική και περιφερειακή κλίμακα, που να μη βρίσκεται σε διαρκή ομηρία απέναντι στα ρίσκα των τραπεζών και τις διακυμάνσεις των χρηματιστηρίων. Για να μη γίνει η χρηματοπιστωτική κρίση αιτία για βαθιά οικονομική κρίση αλλά ευκαιρία για μια νέα αρχή στην Ελλάδα και τον κόσμο, θα πρέπει να αναζητηθεί ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης, οικολογικό, αντικαταναλωτικό και κοινωνικά αλληλέγγυο. Έτσι:

(1) Σε διεθνές επίπεδο: Προτείνουμε, την υιοθέτηση ενός Πράσινου Κοινωνικού Συμβολαίου και την ανάπτυξη διεθνών πολιτικών θεσμών που θα παρακολουθούν την πορεία των χρηματοπιστωτικών οργανισμών, θα αποτρέπουν με την έγκαιρη παρέμβασή τους παρόμοιες κρίσεις αλλά και θα θέσουν ένα «πράσινο χαλινάρι» στην ανεξέλεγκτη αγορά και την οικονομία που βασίζεται σε φούσκες. Ο ριζικός αναπροσανατολισμός και η αναμόρφωση διεθνών οργανισμών όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα, η διαμόρφωση ενός πολιτικού οργάνου σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να αποτελούν εργαλεία εφαρμογής του νέου Πράσινου Κοινωνικού Συμβολαίου (Green New Deal), κάτι ανάλογο με αυτό που συμφωνήθηκε μετά την οικονομική κρίση του 1929, μόνο που σήμερα ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο πρέπει να είναι Πράσινο ώστε να αντιμετωπίζει ταυτόχρονα και την ενεργειακή και κλιματική κρίση.

(2) Σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο: Απαιτείται να εκπονηθεί ένα φιλόδοξο σχέδιο μαζικών επενδύσεων που θα αλλάξει την πορεία της οικονομίας στην Ευρώπη και την Ελλάδα στην κατεύθυνση της αειφορίας, με επενδύσεις δηλαδή που θα συμβάλουν στην επίτευξη κοινωνικών και περιβαλλοντικών στόχων. Οι Οικολόγοι Πράσινοι επισημαίνουν ότι η διάθεση τεράστιων ποσών σε προγράμματα που δε λαμβάνουν υπόψη την οικολογική κρίση θα αποτύχουν και στο επίπεδο της οικονομίας. Είναι σήμερα αναγκαία μια ενεργειακή και οικονομική επανάσταση που, σε συνδυασμό με μια πράσινη φορολογική μεταρρύθμιση, θα ανοίξει τα πανιά σε δράσεις στην Πράσινη Οικονομία (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενεργειακή αυτονομία κτιρίων, βιοκλιματικός σχεδιασμός, μέσα μαζικής μεταφοράς, προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας), όπου οι επενδύσεις θα αποδώσουν μέγιστο κοινωνικό πλούτο, θέσεις εργασίας καθώς και αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας. Ζητάμε μια νέα συνθήκη για τη δημιουργία μιας «Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας» του 21ου αιώνα, που θα αντικαταστήσει την «Κοινότητα του Άνθρακα –Χάλυβα» που ήταν η Ευρωπαϊκή Κοινότητα του 20ου αιώνα.

(3) Σε εθνικό επίπεδο: Ως εξειδίκευση των πιο πάνω επιλογών στην Ελλάδα, προτείνουμε μια σειρά αλλαγών σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη μιας πραγματικής οικονομίας της βιωσιμότητας, με:
- την υιοθέτηση άμεσα δεικτών βιωσιμότητας, που θα περιγράφουν την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα της χώρας, σε αντικατάσταση δεικτών που είναι παραπλανητικοί (όπως είναι το ΑΕΠ),
- τον περιορισμό της φορολογίας στην εργασία και επιβάρυνση των δραστηριοτήτων που έχουν περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις,
- την αύξηση των χρηματοδοτήσεων σε εταιρείες και μη κυβερνητικές οργανώσεις που προσλαμβάνουν νέους ή άλλους ανέργους και συμβάλλουν στην επίτευξη κοινωνικών και περιβαλλοντικών στόχων χωρίς να ανακυκλώνουν την ανεργία ή να δημιουργούν εργαζομένους με μειωμένα δικαιώματα,
- την επεξεργασία μέσα από δημόσιο διάλογο ενός σχεδίου μετάβασης της οικονομίας στην οικολογική και κοινωνική βιωσιμότητα (πράσινες επενδύσεις), που θα χρηματοδοτηθεί από δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους αλλά θα υποστηριχθεί με φορολογικά και άλλα κίνητρα (π.χ. μειωμένος ΦΠΑ για τις επενδύσεις που θα εξυπηρετούν αυτούς τους στόχους).

Η οικονομική κρίση που ζούμε αυτές τις μέρες επιβεβαιώνει τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ κρατών. Είναι εξ ίσου αναγκαία, όμως, η επανεξέταση των θεσμών και των κανόνων λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος που διαμορφώθηκε στο Bretton-Woods κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Άλλες ήταν οι προκλήσεις του 1943, άλλες πάλι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα.

Και η απάντηση σ’ αυτές δεν μπορεί παρά να είναι πράσινη.

H Εκτελεστική Γραμματεία
Πληροφορίες:
- Γιάννης Καρράς, συντονιστής της Θεματικής Ομάδας Οικονομίας ΟΠ, τηλ. 6976443634
- Νίκος Χρυσόγελος, μέλος της 6μελούς Γραμματείας των ΟΠ, τηλ. 6936672882
- Μιχάλης Πετράκος, μέλος της Θεματικής Ομάδας Οικονομίας ΟΠ, τηλ. 6942984455

- Χρήστος Ζουμπουλίδης, μέλος της Θεματικής Ομάδας Οικονομίας ΟΠ, τηλ. 6944104147

ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ, Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ!

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επαναφέρει για διαβούλευση σε ακόμα χειρότερη εκδοχή το αναχρονιστικό «Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τον Τουρισμό», οι Οικολόγοι Πράσινοι αλλά και πολλοί επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς (όπως φάνηκε και από την ημερίδα διαλόγου που οργάνωσαν στα Χανιά), τονίζουν ότι απαιτείται αλλαγή στον Τουρισμό προς μία οικολογική κατεύθυνση. Αντί να προσθέσουμε 1 εκατομμύριο παραθεριστικές κατοικίες και χιλιάδες στρέμματα υδροβόρου γκολφ στις λιγοστές φυσικές περιοχές που απέμειναν, πρέπει να διδαχθούμε τόσο από τα παλαιότερα λάθη μας όσο και από τα λάθη των άλλων χωρών που τώρα γκρεμίζουν για να ελευθερώσουν τις αποπνικτικά τσιμεντοποιημένες ακτές τους. Απαιτούνται έκτακτα μέτρα για αντιμετώπιση των πιο ακραίων περιβαλλοντικών και κοινωνικών / οικονομικών επιπτώσεων του μαζικού τουρισμού αλλά και ένα ολοκληρωμένο σχέδιο υποστήριξης με την βοήθεια και οικονομικών εργαλείων δίκαιων, βιώσιμων και οικολογικών μορφών τουρισμού την εποχή της κλιματικής αλλαγής.

Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

Στα Χανιά θα βρίσκεται από την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου έως την Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008 η Πανελλαδική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων, που αποτελείται από τους Ελεονώρα Ζώτου, Κάτια Λεμπέση, Λενιώ Μυριβήλη, τάσο Κρομμύδα, Μιχάλη Τρεμόπουλο και Νίκο Χρυσόγελο.
Η Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων, με αφορμή την Ημερίδα «Τουρισμός και Οικολογία» που θα γίνει το Σάββατο 4 Οκτωβρίου στα Χανιά, θα συνεδριάσει στα Χανιά, ενώ θα πραγματοποιήσει και επισκέψεις σε διάφορες περιοχές του Ν. Χανίων και θα έρθει σε επαφή με φορείς και κινήσεις πολιτών.