ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΑΝΕΝΑ ΚΕΝΟ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΔΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΑ

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου.
Καλούν σε καθιστική διαμαρτυρία στον Άγνωστο Στρατιώτη, την Κυριακή 6/12, στις 12.30 και στη συνέχεια σε συμμετοχή στην πορεία από τα Προπύλαια

Οι Οικολόγοι Πράσινοι επισημαίνουν ότι η επέτειος ενός χρόνου από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου είναι μια ευκαιρία για να συζητηθούν στην κοινωνία, στα σχολεία, στους κοινωνικούς χώρους τα γεγονότα και τα συμπεράσματα από τον Δεκέμβρη του 2008.


Παρά τα τραγικά εκείνα γεγονότα, στην πραγματικότητα δεν υπήρξε μια ουσιαστική, δημοκρατική συζήτηση ούτε πολιτικά συμπεράσματα τόσο σε σχέση με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όσο και για τους λόγους που οι κινητοποιήσεις επισκιάστηκαν από τη βία και κυρίως για το πως θα αναπτυχθεί μια κουλτούρα και πολιτικές συμμετοχής των νέων ανθρώπων στη διαμόρφωση των εξελίξεων που τους αφορούν.

Η νέα κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να ανοίξει αυτό το διάλογο με την κοινωνία και με τους νέους, αντί να περιμένει ευκαιρίες για "πολιτικές πυγμής", που θεωρεί ότι θα τερματίσουν τον φαύλο κύκλο της βίας.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι λένε όχι στη βία στην καθημερινότητα, στη δουλειά, στη διαδήλωση, στο σπίτι, στο σχολείο. Η πορεία πρέπει να είναι μαζική και ειρηνική.

Η Εκτελεστική Γραμματεία των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

Αναλυτικά σχετικά με τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου

Η τραγική δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου μας συγκλόνισε όλους, ήταν σαν να δολοφονήθηκε το δικό μας παιδί, ο συμμαθητής μας. Το Δεκέμβρη του 2008 ξεχείλισε η οργή, δεν αντιμετωπίστηκαν όσα δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση στην κοινωνία και κυρίως μεταξύ των νέων ανθρώπων που νοιώθουν όλο και περισσότερο ότι χάνεται η ελπίδα, και τελικά η βία επισκίασε τις κινητοποιήσεις. Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου άνοιξε το καπάκι και ελευθέρωσε την κοινωνική βία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Είναι χρέος όλων μας, των πολιτικών κομμάτων αλλά και των κοινωνικών φορέων, να αναζητήσουμε με νηφαλιότητα τους τρόπους που θα διασφαλίσουν ότι δε θα ξανα-ϋπάρξει αστυνομική ατιμωρησία, δε θα ξανασυμβεί ποτέ τέτοιος θάνατος, ότι δε θα ανατροφοδοτείται με πράξεις αντεκδίκησης -και μάλιστα τυφλές- ο αδιέξοδος δρόμος της βίας. Είναι ανάγκη να μετατρέψουμε τα αισθήματα οργής που κυριαρχούν σε ένα κομμάτι της νεολαίας σε ένα κίνημα για πολιτικές και θεσμικές αλλαγές που θα ενδυναμώσουν την κουλτούρα της μη βίας και τη δημοκρατία . Στόχος είναι να απομονωθούν οι θύλακες βίας που πυροδοτούν εντάσεις τόσο εντός του κράτους αλλά και στην κοινωνία.

Ο όλος χειρισμός της δολοφονίας του Αλέξανδρου από την τότε κυβέρνηση έριξε λάδι στη φωτιά. Αλλά από αυτό το πάθημα έχουν αντληθεί μαθήματα ώστε να μην επαναληφθεί ο φαύλος κύκλος της βίας; Οι Οικολόγοι Πράσινοι είχαμε τονίσει ότι απόδοση των πολιτικών ευθυνών -με την παραίτηση του υπεύθυνου υπουργού- θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα για να εκτονωθεί σταδιακά η οργή και η κλιμάκωση της βίας. Η τότε κυβέρνηση δεν το επέλεξε. Παράλληλα , ένα αξιοπρόσεκτο κομμάτι των νέων και της κοινωνίας με καθιστικές διαμαρτυρίες και μη βίαιες κινητοποιήσεις προσπάθησε να μιλήσει για την ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας που είχε πληγεί από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι αντίθετοι με τη χρήση βίας από όπου κι αν ασκείται, με όποια δικαιολογία και αν επιδιώκεται να δικαιολογηθεί, ιδιαίτερα σήμερα που βρισκόμαστε σε μια βαθιά πολλαπλή κρίση, κοινωνική, πολιτισμική, οικονομική και περιβαλλοντική.
Η βία βρίσκεται στις ίδιες τις αξίες και την κουλτούρα που, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, καλλιεργείται για δεκαετίες στο εσωτερικό της ΕΛ.ΑΣ. με τη στρατιωτική δομή κι εκπαίδευση. Η νέα κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει ασφάλεια χωρίς σεβασμό των δικαιωμάτων και της ζωής των πολιτών. Τώρα χρειάζεται να απαντήσουμε όλοι, τα πολιτικά κόμματα, οι κοινωνικές οργανώσεις και οι πολίτες, στο κρίσιμο ερώτημα: πώς θα εκπαιδευτεί η αστυνομία ώστε να σέβεται τη ζωή των πολιτών, να προλαμβάνει αντί να πυροδοτεί την ένταση και τις συγκρούσεις, να χρησιμοποιεί μεθόδους αυτοσυγκράτησης, τεχνικές μη βίαιης επίλυσης κρίσεων και συγκρούσεων και μη χρήσης των όπλων; Η δημοκρατία, τουλάχιστον σε επίπεδο αξιακό και νομοθετικό, έχει αναγνωρίσει ότι ακόμα και ο χειρότερος εγκληματίας πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ανθρώπινο ον και ότι η ζωή κάθε ανθρώπου είναι πολύτιμη. Η κοινωνία θα πρέπει να διασφαλίσει την τήρηση των παραπάνω και παράλληλα να δείξει με ξεκάθαρο τρόπο ότι κανένας δεν μπορεί να χρησιμοποιεί τη βία στο όνομά της.

Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι η κρίση έχει προχωρήσει βαθύτερα, αφορά στις αξίες μιας κοινωνίας που δεν διασφαλίζει ότι τα παιδιά της θα ζήσουν σε ένα καλύτερο περιβάλλον, ούτε καν εξασφαλίζει ότι θα επιβιώσουν αν έρθουν αντιμέτωπα με ένα ανεξέλεγκτο "όργανο της τάξης". Οι συνδικαλιστικοί φορείς και οι αστυνομικοί θα πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες ώστε να σταματήσουν να χρεώνονται τις εγκληματικές συμπεριφορές ανθρώπων που δεν διστάζουν να αφαιρέσουν τη ζωή παιδιών όταν έχουν ως αποστολή να "προστατεύουν τη ζωή και την περιουσία των πολιτών".

Παράλληλα θεωρούμε απαραίτητο να επανεξεταστούν:
• Η οπλοφορία των αστυνομικών και οι ασφαλιστικές δικλείδες για τη χρήση των όπλων τους με βάση μάλιστα το πλαίσιο αρχών που θέτει η σχετική σύμβαση του ΟΗΕ.
• Η σκοπιμότητα και ο ρόλος σωμάτων καταστολής όπως οι Ειδικοί Φρουροί και τα Μ.Α.Τ.
• Η επιδεικτική παρουσία δυνάμεων καταστολής μέσα σε γειτονιές, που αποτελεί καθαρά ελληνικό φαινόμενο.

Πιστεύουμε ότι μόνο η μη βίαιη δράση μπορεί να κινητοποιήσει την πλειοψηφία της κοινωνίας, ν' αλλάξει τα πράγματα και να δικαιώσει τη σύντομη ζωή του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Λογικές κοινωνικού πολέμου και αντιποίνων εκμεταλλεύονται τα συναισθήματα οργής, αλλά έχουν πολύ μεγαλύτερες παράπλευρες απώλειες, από εκείνες που μας κάνουν να είμαστε αντίθετοι σε κάθε πόλεμο: καταλήγουν σε θέαμα για τα ΜΜΕ (για τα οποία ό,τι δεν έχει βία και επεισόδια δεν αποτελεί είδηση), διαμορφώνουν μια απoδοχή από τμήματα της κοινωνίας της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της χρήσης ανεξέλεγκτης βίας, οδηγούν σε αντιλήψεις ότι όποιος δεν είναι μαζί μας είναι με τον αντίπαλο.

Είμαστε πλήρως αντίθετοι με λογικές "συλλογικής" τιμωρίας από κάθε πλευρά. Θέλουμε οι κινητοποιήσεις για το θάνατο του Αλέξανδρου να είναι μαζικές και μη βίαιες και να αποτελούν απάντηση στη βία κάθε είδους.

Η νεολαία αρνείται ένα μέλλον στο οποίο δε θα έχει ουσιαστικό ρόλο. Αρνείται να είναι άνεργη ή να φυτοζωεί με 700 ευρώ. Τα τελευταία χρόνια είδαμε αυτή τη νεολαία να διεκδικεί τα δικαιώματά της με μη βίαιο τρόπο: οργανώνοντας αυθόρμητες τεράστιες διαμαρτυρίες ενάντια στον εμπρησμό των δασών, διεκδικώντας το δικαίωμα της στην πόλη με μαζικές ποδηλατοπορείες, συμμετέχοντας σε κοινωνικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις, σε εθελοντικές πρωτοβουλίες και κοινωνικές επιχειρήσεις (second hand, δίκαιου εμπορίου, βιολογικής γεωργίας). Αυτές οι δράσεις δείχνουν το δρόμο της δημιουργίας και της οικοδόμησης ενός άλλου κόσμου που είναι σήμερα όσο ποτέ άλλοτε αναγκαίος αλλά και εφικτός. Ας αναλογιστούμε πόσο τους ενισχύουν το κράτος, οι δήμοι, το συνδικαλιστικό κίνημα κλπ.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι αγωνιζόμαστε για μια δίκαιη κοινωνία, ελεύθερη από κάθε μορφής βία, μια κοινωνία που θα εξασφαλίζει την ασφάλειά της μέσα από το διάλογο, τη συνδιαμόρφωση του κοινού μέλλοντος από όλες τις κοινωνικές ομάδες και όλες τις γενιές.

Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων