Υποκριτική και ευκαιριακή η αγροτική πολιτική

Αυτό αποκαλύπτει η ερώτηση στην Επιτροπή του ευρωβουλευτή Μ. Τρεμόπουλου για τις αποζημιώσεις των αγροτών

«Οι Έλληνες πολίτες και ειδικά οι αγρότες πρέπει να μάθουν το πόσο καλά κάνουν τη δουλειά τους τα στελέχη των θεσμικών οργάνων σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση. Και να αντιληφθούν ότι η αγροτική πολιτική της κυβέρνησης, με υποκριτικό και ευκαιριακό τρόπο, περιορίζεται στην απλή διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων, μακριά από τους στόχους της βιώσιμης γεωργίας για ποιοτικά αγροτοδιατροφικά προϊόντα, αξιοπρεπές εισόδημα για τους παραγωγούς και σεβασμό στο περιβάλλον».

Αυτό δήλωσε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος, απαντώντας σε δημοσιογράφους, με αφορμή την ερώτηση που έθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το έκτακτο πακέτο αποζημιώσεων των αγροτών, που ανακοίνωσε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και τροφίμων μετά από τις αγροτικές κινητοποιήσεις του χειμώνα.
Είναι φανερό ότι τα μέτρα για τη στήριξη των αγροτών πάρθηκαν με προχειρότητα, χωρίς διασφάλιση και τήρηση των κανόνων και με πολύ πιθανό αποτέλεσμα να στραφούν εναντίον της χώρας.

Απ’ ότι φαίνεται, η αποκάλυψη αυτή ενοχλεί τους κυβερνητικούς παράγοντες, όπως και το να ασκείται ουσιαστικός κοινοβουλευτικός έλεγχος στα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και στα ελληνικά υπουργεία. Διότι, πως μπορεί να εξηγηθούν διαφορετικά οι αντιδράσεις στην ερώτηση που έθεσε ο Ευρωβουλευτής μας;
Συγκεκριμένα, για ποιο λόγο ακριβώς ενοχλείται η κυβέρνηση αλλά και το δημοσιογραφικό όργανο του ΚΚΕ, ο «Ριζοσπάστης», με το να ενημερωθούν υπεύθυνα οι Έλληνες αγρότες;

Τρία είναι τα ενδεχόμενα:
• Το υπουργείο και η πολιτική ηγεσία του (που προέκυψε μετά από ανασχηματισμό λόγω των αγροτικών κινητοποιήσεων) κάνουν καλά τη δουλειά τους και η Επίτροπος Γεωργίας λέει ανακρίβειες.
• Τάζουν χρήματα που δεν μπορούν να δώσουν κοροϊδεύοντας τους αγρότες και συνεπώς δεν μπορούν να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των Ελλήνων αγροτών.
• Πρόκειται για μια διαδικασία διαπραγματεύσεων μεταξύ υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Ευρωπαϊκής Επιτροπής προκειμένου να περιοριστούν οι αγροτικές αποζημιώσεις στο ελάχιστο δυνατό.
Σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα δεδομένα (κυρίως από δηλώσεις του υπουργού κ. Σωτήρη Χατζηγάκη) φαίνεται πως η κατάσταση οδηγείται προς το τρίτο σενάριο, με το υπουργείο να έχει καταθέσει φάκελο για κατ΄ εξαίρεση αποζημιώσεις μέσω του ΕΛΓΑ, λόγω αντίξοων καιρικών φαινομένων. Ενώ οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ζητούν φακέλους με πληρέστερα στοιχεία για να δώσουν τις τελικές εγκρίσεις.

Στην περίπτωση αυτή γεννώνται τα εξής ερωτήματα:
• Γιατί μόνο 500 εκατομμύρια ευρώ και γιατί έχει γίνει επιλεκτική κατανομή των αποζημιώσεων ανά περιοχή και ανά προϊόν;
• Ποιος ο λόγος να εξακολουθεί να υπάρχει ο όρος των «κατ΄ εξαίρεση αποζημιώσεων» και δεν εκσυγχρονίζεται ο κανονισμός του ΕΛΓΑ ώστε να συμπεριλάβει αυτά τα αίτια; (Με αυτό τον τρόπο δεν θα χρειάζεται να μπαίνουν οι αγρότες κάθε τόσο στη διαδικασία των κινητοποιήσεων, όπως πρόσφατα οι ροδακινοπαραγωγοί και προσεχώς οι αμπελουργοί, προκειμένου να αποζημιωθούν γι’ αυτά που δικαιούνται).
• Γιατί δεν ενεργοποιούνται σχέδια αντιμετώπισης προβλημάτων που προέρχονται από την κρίση στην αγορά και τις κλιματικές αλλαγές, όπως προβλέπει η αναθεωρημένη κοινή αγροτική πολιτική;
Υπάρχει και πλήθος άλλων αντίστοιχων ερωτημάτων, που οδηγούν στο συμπέρασμα της ουσιαστικής απουσίας αγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης καθώς, με υποκριτικό και ευκαιριακό τρόπο, περιορίζεται στην απλή διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων και αγροτικών προβλημάτων.

Πρέπει επιτέλους η χώρα να ασχοληθεί σοβαρά με τη χάραξη πολιτικής που θα οδηγήσει σε μια βιώσιμη γεωργία, η οποία θα εξασφαλίζει ασφαλή και ποιοτικά αγροτοδιατροφικά προϊόντα για τους καταναλωτές, αξιοπρεπές εισόδημα για τους παραγωγούς, ποιότητα ζωής για τους κατοίκους της ελληνικής περιφέρειας, με σεβασμό στο περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους.

Αλλά και από πλευράς του ΚΚΕ περισσεύει η υποκρισία, γιατί από τη μια καταγγέλλει την «αγροτοκτόνα πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης» και από την άλλη «μαλώνει ως μαρτυριάρηδες» τους Οικολόγους Πράσινους, ζητώντας από την κυβέρνηση να συνεχίσει τις αλχημείες με τις αγροτικές αποζημιώσεις και τα κοινοτικά κονδύλια. Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που η παραδοσιακή αριστερά επιλέγει να κάνει αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση, κάτι που τελικά εξυπηρετεί τελικά μόνο την κυβέρνηση και τη ΝΔ. Επιπλέον, καλεί τους αγρότες σε αγώνες που στην ουσία θα διαιωνίσουν την υπάρχουσα κατάσταση, αντί να προσπαθήσει να τους κατευθύνει στη ριζική αλλαγή του αδιέξοδου ελληνικού αγροτικού μοντέλου, που από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν τους οδηγεί σε μαρασμό.