Διαμαρτυρία για τις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες

Από http://andriotakis.wordpress.com

Την Παρασκευή, 2 Οκτώβρη 2009, ο Αποστόλης Μολυβιάτης θα γινόταν 22 ετών. Δυστυχώς όμως, κανείς δεν κατάφερε να του ευχηθεί. Ο Αποστόλης Μολυβιάτης σκοτώθηκε στις 24 Αυγούστου 2009, όταν το αυτοκίνητό του έπεσε επάνω σε μια παράνομη διαφημιστική πινακίδα, στη Λεωφόρο Κηφισίας 362. Σύμφωνα με τον πραγματογνώμονα Παναγιώτη Μαδιά το αυτοκίνητο του νεαρού "κλείστηκε" από το όχημα ενός άλλου οδηγού, κι ενώ η ταχύτητά του δεν υπερέβαινε τα 40-50 χιλιόμετρα, εκτράπηκε απ' τη δεξιά λωρίδα όπου βρισκόταν στη διαχωριστική νησίδα ασφαλείας, και προσέκρουσε πλαγιομετωπικά με την παράνομη διαφημιστική πινακίδα. Το αποτέλεσμα ήταν ο ακαριαίος του θάνατος. Αν δεν υπήρχε η παράνομη διαφημιστική ο Αποστόλης πιθανότατα θα ζούσε. Όπως θα ζούσε κι ο συνομίληκός του Γιάννης Σταυρουλάκης, ο οποίος έχασε τη ζωή του με πανομοιότυπο τρόπο εκατό μέτρα πιο μακριά, στον ίδιο δρόμο, σε ίδια πινακίδα, πριν από σχεδόν 3 χρόνια. Όπως θα ζούσαν και δεκάδες άλλοι πολίτες που προσέκρουσαν σε διαφημιστικές πινακίδες, αλλά ήταν "άτυχοι" καθώς συναντήθηκε η μοίρα τους με κάποια απ' τις χιλιάδες παράνομες διαφημιστικές πινακίδες του ελληνικού οδικού δικτύου.


Την Παρασκευή 2 Οκτώβρη, εκτός απ' τα γενέθλια του Αποστόλη, ήταν και οι 40 ημέρες απ' το θάνατό του. Οι συγγενείς του οργάνωσαν εκείνη την ημέρα μια διαμαρτυρία για τις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες, ένα ιδιότυπο "δώρο" στον αγαπημένο τους Αποστόλη.

Σημείο συνάντησης η δολοφονική πινακίδα, η οποία εξακολουθεί να "διακοσμεί" τη νησίδα ασφαλείας. Είναι 3.30 το μεσημέρι και οι συγγενείς του Αποστόλη Μολυβιάτη φτάνουν με ανθοδέσμες στα χέρια. Τις εναποθέτουν πάνω βάση της βαριάς λαμαρίνα που συγκρατεί το διαφημιστικό ταμπλό. Η πινακίδα που διαφημίζει υπηρεσίες σύνδεσης στο Διαδίκτυο του ΟΤΕ. Ο κόσμος πυκνώνει. Πρώτος έχει καταφτάσει ο πατέρας του Γιάννη Σταυρουλάκη, Μανώλης Σταυρουλάκης. Μοιράζει μια εφημερίδα που μιλάει για τον νέο θάνατο πάνω σε παράνομη διαφημιστική πινακίδα. Δίπλα του στέκεται ο Παναγιώτης Μαδιάς, ειδικός πραγματογνώμονας σε θέματα ατυχημάτων, ο οποίος έχει δει δεκάδες φορές το "ίδιο έργο". Ο κόσμος πυκνώνει. Οι φίλοι του Αποστόλη, φτάνουν σε παρέες φορώντας μαύρα ρούχα.

Είναι 4, η ώρα της συνάντησης για την ειρηνική διαμαρτυρία. Η αδελφή του Αποστόλη, είναι η δημοσιογράφος Νόρα Μολυβιάτη κι έχει ασχοληθεί με μεγάλο δυναμισμό και θάρρος για να οργανώσει τον ακτιβισμό. Μοιράζει σφυρίχτρες στους φίλους και στους παρευρισκόμενους. Ο κόσμος πυκνώνει. Γονείς των οποίων τα παιδιά σκοτώθηκαν εξαιτίας παράνομων διαφημιστικών πινακίδων δίνουν το παρόν. Τσιώκος, Λιόλιου, Παπαρήγας, Καλογερόπουλος κ.α. Το πεζοδρόμιο απέναντι απ' τη μοιραία πινακίδα, γεμίζει. Έρχονται πέντε τηλεοπτικά κανάλια. Βουλευτές και υποψήφιοι βουλευτές. Ενεργοί πολίτες. Είναι ίσως η πιο οργανωμένη και μαζική διαμαρτυρία ενάντια στις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες. Ανοίγονται δύο πανώ: Ξηλώστε τις φονικές πινακίδες", "Δήμαρχοι δολοφόνοι". Ξεκινούν οι δηλώσεις στους δημοσιογράφους.

Ο Μανώλης Σταυρουλάκης βάφει μαύρη την πινακίδα που σκότωσε τον Αποστόλη. Στη συνέχεια το έργο αναλαμβάνεται απ' τους φίλους του Αποστόλη. Συνολικά βάφουν 4 πινακίδες κατά μήκος της νησίδας ασφαλείας, και σκίζουν άλλες δύο μεγαλύτερες, οι οποίες κοσμούνται απ' το προεκλογικό μήνυμα ("απόφαση ευθύνης") της Νέας Δημοκρατίας, εικονίζοντας τον υποψήφιο πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή. Είμαστε δύο μόλις ημέρες πριν τις εκλογές. Η οργή που πιάνει κάποιος στην ατμόσφαιρα είναι μεγάλη. Καθώς κι ο πόνος για τα παιδιά που έχασαν τη ζωή τους. Την ώρα που συμβαίνει η διαμαρτυρία κορυφώνεται η προεκλογική δραστηριότητα των πολιτικών κομμάτων. Στο χώρο βρίσκεται ο Κώστας Φωτεινάκης, υποψήφιος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στη β' Αθηνών, ο οποίος ζητά συγνώμη που το κόμμα του διαφημίστηκε και σε αυτές τις εκλογές επάνω στις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες και δεσμεύεται ότι δε θα ξανασυμβεί. Εμφανίζονται και μέλη της Βουλής, όπως ο Απόστολος Κακλαμάνης, ο οποίος δεν επιθυμεί να κάνει δηλώσεις στα κανάλια, κάτι που ξεσηκώνει κάποιους παρευρισκόμενους. Όσο περνά η ώρα καταφθάνουν κι άλλοι, υποψήφιοι βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ (Σακοράφα), των Οικολόγων (Μυριβήλη), του ΣΥ.ΡΙΖ.Α (Δρίτσας), απλοί πολίτες.

Με πρωτοβουλία των διαδηλωτών κλείνει η Λεωφόρος Κηφισίας για ένα λεπτό. Η Τροχαία επιβλέπει. Οι σφυρίχτρες δημιουργούν την αίσθηση του κατεπείγοντος συναγερμού. Η ώρα έχει περάσει. Ο κόσμος αρχίζει να αραιώνει. Οι οδηγοί μειώνουν ταχύτητα για να δουν τί συμβαίνει, καθώς και τι γράφουν τα πανώ. "Θα έπρεπε να ήμασταν χιλιάδες" άκουσα να λέει μια απαισιόδοξη κυρία. Οι περισσότεροι διαδηλωτές δε συμφωνούν. Είναι ευχαριστημένοι. "Για να μη θρηνήσουμε νέα θύματα" φώναζαν στους δημοσιογράφους και τους εικονολήπτες, "βάλαμε άλλο ένα λιθαράκι, αλλά ο αγώνας συνεχίζεται". Αυτό που δε θα ξεχάσουν όσοι βρέθηκαν το απόγευμα της 2ης Οκτώβρη, εκτός των προσώπων των γονιών, είναι το σπαρακτικό "Ξηλώστε τις!" της αδελφής του Αποστόλη Μολυβιάτη, Μαρίας, καθώς και την επίθεσή της σε μια πινακίδα. Οι σφυρίχτρες για τον Αποστόλη Μολυβιάτη που έφυγε τόσο νωρίς, αλλά και για όλα τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν στην άσφαλτο και στις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες, θα ηχούν στα αυτιά μας για πολύ καιρό ακόμα, όταν διαβαίνουμε την Κηφισίας, και τους άλλους δρόμους της χώρας. Και οι διαφημιστικές πινακίδες; Για πόσο ακόμα θα μένουν στις ίδιες επικίνδυνες και φονικές τους θέσεις;

http://andriotakis.wordpress.com/2009/10/03/apostolis-moliviatis-2