Κάτι άγριο και για αύριο!

Με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Βιοποικιλότητας στις 22 Μαΐου, επισημαίνω ότι η βιοποικιλότητα αποτελεί τη βάση της κοινωνικής και οικονομικής υγείας, της ίδιας της ζωής. Επιτρέποντας όμως να μπουν άλλες προτεραιότητες, όπως το κέρδος, σήμερα τα αποτελέσματα είναι δραματικά: χιλιάδες είδη φυτών και ζώων έχουν εξαφανιστεί τα τελευταία χρόνια, καθώς ο ρυθμός απώλειας των ειδών είναι 1.000 φορές υψηλότερος σε σχέση με τον φυσιολογικό, ενώ ένα στα οκτώ είδη πτηνών, ένα στα τέσσερα θηλαστικά και ένα στα τρία αμφίβια κινδυνεύουν να εξαφανιστούν σύντομα.

Ιδιαίτερα στο νησί μας, εκατοντάδες είδη πανίδας και χλωρίδας, μεταξύ των οποίων σπάνια, όπως η θαλάσσια χελώνα, η μεσογειακή φώκια, ο γυπαετός, ο φοίνικας του Θεόφραστου, ο θαλασσόκεδρος και το κρητικό κεφαλάνθηρο, απειλούνται από την καταστροφή των βιοτόπων τους εξαιτίας αμφισβητούμενων ανθρώπινων δραστηριοτήτων όπως η ανεξέλεγκτη δόμηση και ο μαζικός τουρισμός.

Μια πολιτική προστασίας της βιοποικιλότητας στην Ελλάδα θα έπρεπε τουλάχιστον να περιλαμβάνει βασικά πράγματα όπως τη συστηματική ενημέρωση των πολιτών, την προστασία των βιοτόπων του Δικτύου Natura 2000 με διαχειριστικά σχέδια και φορείς διαχείρισης, τον σεβασμό των διεθνών και ευρωπαϊκών συνθηκών που έχει υπογράψει η χώρα μας, την ένταξη των Τοπίων Ιδιαιτέρου Φυσικού Κάλλους σε καθεστώς προστασίας, την ολοκλήρωση του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού, τη σύνταξη δασολογίου και κτηματολογίου, την απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης, τη θεσμοθέτηση των μελετών και των καταγραφών που πραγματοποιούνται, την αναγνώριση της σημασίας των οικοσυστημάτων χαμηλής βλάστησης για τον έλεγχο της ερημοποίησης, την αποσαφήνιση των αρμοδιοτήτων μεταξύ των υπηρεσιών και την ουσιαστική άσκηση ελέγχων.

Δυστυχώς όμως, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, παρά τις "πράσινες" κορώνες τους, επιδεικνύοντας εγκληματική αδιαφορία, δεν έχουν ολοκληρώσει τίποτα από τα παραπάνω. Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής είναι πολύ μεγαλύτερες για νησιά όπως η Κρήτη. Η κατάσταση της βιοποικιλότητας στο νησί μας χειροτερεύει καθημερινά εξαιτίας του αναπτυξιακού πρότυπου που επικρατεί, σύμφωνα με το οποίο, ο φυσικός πλούτος δεν αποτελεί πλεονέκτημα για όλους αλλά εμπόδιο! Οι προστατευόμενες περιοχές αφήνονται να υποβαθμιστούν για να αποτελέσουν έπειτα αντικείμενο εκμετάλλευσης από επιχειρηματικά συμφέροντα, σε βάρος της τοπικής κοινωνίας και με μοναδικό σκοπό το κέρδος.

Σήμερα γίνεται συνείδηση ότι η βιοποικιλότητα έχει τεράστια σημασία για την επιβίωση του ανθρώπου στον πλανήτη και ότι είναι επείγουσα ανάγκη να στραφούμε σε πολιτικές προστασίας των οικοσυστημάτων και των φυσικών πόρων, οι οποίες θα αναζωογονήσουν την οικονομία δημιουργώντας πολλές νέες θέσεις εργασίας και κυρίως θα μας επιτρέψουν να αφήσουμε στις επόμενες γενιές …κάτι άγριο και για αύριο.

Αριστείδης Παπαδάκης

Υποψήφιος ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων