Η απεργία, τα σκουπίδια κι εμείς

Ζώντας μια πολυήμερη απεργία των εργαζομένων στους Δήμους, παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες το επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της σε μεγάλα ΜΜΕ να χρεώσουν την ευθύνη για τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία στους απεργούς.

Δυστυχώς, στην Ελλάδα φτάσαμε στο σημείο να πρέπει να απεργούν μέρες οι εργαζόμενοι για αυτονόητα πράγματα, όπως το να θεωρείται η δουλειά του εργαζόμενου στην αποκομιδή των σκουπιδιών "βαρέα και ανθυγιεινή". Ναι, δεν κάνουμε πλάκα! Είναι απίστευτο κι όμως αληθινό! Η κυβέρνηση, μετά από μέρες απεργίας των εργαζομένων στην αποκομιδή των σκουπιδιών, ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να τους εντάξει στα "βαρέα κι ανθυγιεινά" επαγγέλματα!


Για τη δημόσια υγεία σε σχέση με τα σκουπίδια, για να έρθουμε στο επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης, τρεις είναι υπεύθυνοι: Η κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι στην αποκομιδή των σκουπιδιών και οι πολίτες. Από τη στιγμή που οι εργαζόμενοι απεργούν διεκδικώντας τα αιτήματά τους όπως δικαιούνται από τους νόμους και το Σύνταγμα της ελληνικής δημοκρατίας, η ευθύνη της δημόσιας υγείας σε σχέση με τα σκουπίδια εκ των πραγμάτων πέφτει στους ώμους της κυβέρνησης και των πολιτών.

Αυτό που μπορεί και πρέπει να κάνει η κυβέρνηση από την πλευρά της είναι να συζητήσει με τους απεργούς εργαζόμενους και να καταλήξει σε μια συμφωνία μαζί τους. Τα προβλήματα που προκαλούν τις απεργίες δε λύνονται με απεργοσπάστες και τα ΜΑΤ. Η χρήση τέτοιων μεθόδων πυροδοτεί νέες εντάσεις, δίκες και ποινικοποίηση των κοινωνικών αγώνων. Ακόμη κι αν σταματήσει η κυβέρνηση μια απεργία με τέτοιες μεθόδους, η νίκη της είναι προσωρινή και πύρρεια, γιατί το πρόβλημα (π.χ. οι στρατιές των συμβασιούχων στην καθαριότητα και οι συνθήκες εργασίας) παραμένει μέχρι την επόμενη απεργία.Όταν υπάρχει μια τέτοια ανεύθυνη στάση της κυβέρνησης, εκ των πραγμάτων οι ευθύνες των απλών πολιτών για τη δημόσια υγεία μεγαλώνουν. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;

• Να δούμε την απεργία αυτή σαν μια ευκαιρία να ξανασκεφτούμε τι πραγματικά είναι για πέταμα και τι όχι.

• Να βρούμε τρόπους να μειώσουμε τα σκουπίδια μας, αποφεύγοντας να αγοράζουμε προϊόντα με άχρηστες συσκευασίες, χρησιμοποιώντας πάνινες τσάντες ή διχτάκια αντί για πλαστικές σακούλες, ξεχωρίζοντας όλα εκείνα που ανακυκλώνονται (μέταλλα, χαρτί, πλαστικό, γυαλί), φτιάχνοντας δικό μας κομπόστ (φυσικό λίπασμα) στο μπαλκόνι ή τον κήπο μας (η κατασκευή ενός τέτοιου κάδου είναι εύκολη, βλ. www.ecorec.gr) χρησιμοποιώντας τα αποφάγια (εκτός των κρεατικών) και τα κλαδέματα. Εάν τα κάνουμε όλα αυτά, ή έστω απλά αν ξεχωρίζουμε αυτά που μπορούν να ανακυκλωθούν θα δούμε μια εντυπωσιακή μείωση των σκουπιδιών μας, μιας και αυτά που μπορούν να ανακυκλώνονται αποτελούν πάνω από τα μισά σκουπίδια μας.

• Για όσο διαρκεί η απεργία, το να κρατάμε τα σκουπίδια μας στο σπίτι σε κάποιο χώρο δεν είναι δα κάτι και τόσο φοβερό. Δείχνει ότι έχουμε κοινωνική συνείδηση και αναλαμβάνουμε προσωπικά τη δική μας ευθύνη για τη δημόσια υγεία σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι και το οικολογικό κίνημα, βεβαίως, προτείνουν τη μείωση των σκουπιδιών, την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση στην πηγή (στο σπίτι ή την εργασία μας) ως μόνιμες πρακτικές που θα μας βοηθήσουν και φυσικούς πόρους να εξοικονομούμε και τη δημόσια υγεία να προστατεύουμε. Η απεργία αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να στραφούμε σε αυτή την κατεύθυνση.

Φώτης Ποντικάκης
Μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων