ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ:

ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ:
Υπογράψτε για να σταματήσουν οι συμφωνίες TIIP και CETA!

Τα παιδία παίζει. Πόσο ασφαλή είναι όμως τα παιχνίδια που τους αγοράζουμε;

Το παιχνίδι είναι ένας σημαντικότατος παράγοντας στη γενικότερη (ψυχοκοινωνική και γνωστική) διάπλαση των παιδιών, που όμως -πέραν της προσχολικής αγωγής- μάλλον σαν πτωχός συγγενής εκλαμβάνεται στην υποχρεωτική εκπαίδευση.

Τα παιδιά, ιδιαίτερα εκείνα που μεγαλώνουν στις μεγαλουπόλεις, επηρεάζονται σημαντικά απ' αυτή την έλλειψη, που λειτουργεί μέσα τους περίπου ως στέρηση.


Έτσι, πολλά απ' αυτά και με την επίδραση της διαφήμισης "φετιχοποιούν" οτιδήποτε μπορεί να χαρακτηριστεί ως "παιχνίδι", αρκεί να τους προσφέρει πρόσκαιρα έστω την κάλυψη του κενού.

Σ' αυτό συμβάλλουν γονείς και άλλοι συγγενείς που βλέπουν το παιχνίδι ως απλό δέλεαρ για το παιδί.

Με όλα αυτά συσσωρεύεται στο παιδί το αίσθημα του ανικανοποίητου.

Διεθνείς έρευνες έχουν δείξει ότι μόλις το 1% των παιχνιδιών που αγοράζονται χρησιμοποιείται περισσότερο από ένα εξάμηνο μετά την πώληση του.

Κι όμως το παιχνίδι, δε ...βγήκε από τον παράδεισο! Για να φτιαχτεί χρειάζονται πρώτες ύλες, οι οποίες για να αποκτήσουν τελική μορφή απαιτούν παρεμβάσεις ακόμα και με μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα (σε κάποιες χώρες, μάλιστα, στην παραγωγή τους συμβάλλει καθοριστικά η παιδική εργασία). Και όταν αυτό περιέλθει σε σύντομο διάστημα σε αχρησία, απαιτείται χώρος εναπόθεσης του ως "σκουπίδι" με ανυπολόγιστες συνολικά επιπτώσεις.

Στη διαμορφωμένη αυτή κατάσταση, οι Οικολόγοι Πράσινοι προτάσσουν την αναγκαιότητα του παιχνιδιού, με γνώμονα:

  • την κοινωνικοποίηση και όχι τη μοναχικότητα των παιδιών,
  • τη διάρκεια ζωής τους και από πλευράς υλικών και από πλευράς παιδικών ενδιαφερόντων,
  • την επανάχρηση των παιχνιδιών και από άλλους κατόχους και τη φιλικότητα των υλικών (ανακύκλωση),
  • την αποφυγή συνειρμών που παραπέμπουν σε βίαιες καταστάσεις (πολεμικά παιχνίδια και όχι μόνο),
  • την αναβίωση ομαδικών δρώμενων, με τα οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές παιδιών

Δεν υπάρχουν σχόλια: