Περιοδεία Παρασκευόπουλου στην Κρήτη, σήμερα και αύριο.
Ντιμπέιτ: «Ευχαριστούμε που μας θεωρούν εκτός πολιτικού συστήματος, αλλά όχι στον επιλεκτικό αποκλεισμό των Οικολόγων Πράσινων»
Με επισκέψεις και συναντήσεις στην Κρήτη συνεχίζονται σήμερα και αύριο οι περιοδείες των Οικολόγων Πράσινων. Σε συνέντευξη Τύπου στο εκλογικό κέντρο των Οικολόγων Πράσινων στο Ηράκλειο ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, υποψήφιος Επικρατείας και συνεπικεφαλής της εκστρατείας μαζί με την Ιωάννα Κοντούλη, παρουσίασε τις θέσεις των Οικολόγων Πράσινων για τον τουρισμό και μετέφερε το πράσινο μήνυμα για τις πολιτικές εξελίξεις και τις εκλογές της επόμενης Κυριακής.
«Στη χθεσινή συζήτηση για το ντιμπέιτ», σημείωσε ο Γ. Παρασκευόπουλος, «ο κ. Βενιζέλος και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί επιβεβαίωσαν ότι δεν μας θεωρούν μέρος του πολιτικού συστήματος. Τους ευχαριστούμε γι’ αυτό, καθώς πλήθος πολίτες ψάχνουν δημοκρατική ψήφο τιμωρίας όλου του πολιτικού συστήματος. Θυμίζουμε όμως ότι κοινοβουλευτικά κόμματα ήταν πάντα και αυτά που εκπροσωπούνταν μόνο στην ευρωβουλή. Η δημοκρατία και ο διάλογος δε μπορούν λοιπόν να κόβονται και να ράβονται στα μέτρα κανενός».
Κάλεσε επίσης τους πολίτες να δίνουν προσοχή στις μικρές ειδήσεις που αποκαλύπτουν την υποκρισία του πολιτικού συστήματος:
«Η Δανειακή Σύμβαση αποτελεί στην ουσία Οδικό Χάρτη εξόδου από την ευρωζώνη, καθώς επιβάλλει δημοσιονομικούς στόχους τόσο ανέφικτους (δημοσιονομικά πλεονάσματα της τάξης του 4,5%, για μια εικοσαετία) που καμιά άλλη χώρα της ευρωζώνης δεν έχει πετύχει ως τώρα. Αποτελεί λοιπόν μνημείο υποκρισίας εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, που την υπέγραψαν, να αυτοπαρουσιάζονται ως εγγυητές της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Αν θέλουμε όντως να μη γυρίσουμε στη δραχμή, που θα σήμαινε ακόμη δραματική υποτίμηση της αγοραστικής δύναμης μισθωτών και συνταξιούχων, είναι ανάγκη να τους καταδικάσουμε με την ψήφο μας και να θεμελιώσουμε μια εναλλακτική στρατηγική.
Τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα εξακολουθούν να πιστεύουν ότι «λεφτά υπάρχουν», αλλά δεν το λένε γιατί τα προορίζουν μόνο για τους ήδη έχοντες. Οι συμφωνίες τους για το φορολογικό, που προβλέπουν αυτοτελή φορολόγηση των εισοδημάτων από ενοίκια και μερίσματα, μειώνουν σχεδόν στο μισό τη φορολογία των πλουσιότερων και διπλασιάζουν τη φορολόγηση των μικρότερων ιδιοκτητών και αποταμιευτών. Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να ξέρουν ότι από τέτοιες ρυθμίσεις είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των απερχόμενων βουλευτών, που οι περισσότεροι κατέχουν μεγάλες ακίνητες περιουσίες, αλλά και προσωπικά των κ.κ. Βενιζέλου και Σαμαρά, που οι οικογένειές τους κατέχουν μεγάλα πακέτα μετοχών.
Απέναντι λοιπόν στα πλαστά διλήμματα, οι Οικολόγοι Πράσινοι καταθέτουμε συγκεκριμένες προτάσεις διεξόδου και καλούμε τους πολίτες να σκεφτούν καθαρά. Με την κυβερνητική φιλοσοφία της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, βρισκόμαστε σε αντίθετες όχθες. Το ΟΧΙ είναι απαραίτητο, απαιτεί όμως από όλους μας και αντιπρόταση, κάτι που δυστυχώς δε φαίνεται να συμβαίνει με το μεγαλύτερο μέρος της Αριστεράς και των άλλων αντιμνημονιακών δυνάμεων. Ζητάμε λοιπόν ισχυρή πράσινη παρουσία στην επόμενη Βουλή, καταλύτη διαλόγου και συνεργασιών για να τερματίσουμε την ομηρεία της χώρας στους δανειστές.
Για τον τουρισμό, όραμα και στόχος των Οικολόγων Πράσινων είναι ένα ήπιο μοντέλο τουρισμού:
• με σεβασμό των φυσικών πόρων και πλήρη διαφύλαξη του φυσικού τοπίου και της πολιτιστικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, που αποτελούν το ζωτικότερο «κεφάλαιο» και για τον τουρισμό.
• με επισκέπτες, κατά το δυνατόν, όλο το χρόνο σε όλη τη χώρα.
• σε άμεση και στενή διασύνδεση με την υπόλοιπη τοπική οικονομία κάθε περιοχής.
• με την ευρύτερη δυνατή δημιουργία θέσεων εργασίας και με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για όλους.
Όπως τόνισε ο Γ. Παρασκευόπουλος, «Το μοντέλο του μαζικού τουρισμού, που φέρνει επισκέπτες 3-4 μήνες το χρόνο, αδιαφορεί για το περιβάλλον και συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο σε γιγαντιαίες μονάδες all inclusive με ελάχιστη επαφή με την τοπική οικονομία, έχει πια δείξει τα όριά του. Σχεδιάζουν 700.000 τουριστικές κατοικίες, πνίγοντας στο τσιμέντο τα ελκυστικότερα τοπία, την ώρα που στην Ισπανία υπάρχουν απούλητες 200.000 από αυτές και αποτέλεσαν την αρχή για να βυθιστεί στην κρίση η ισπανική οικονομία. Η μάχη για τη ματαίωση του φαραωνικού τουριστικού συγκροτήματος της Μονής Τοπλού, με τα υδροβόρα γήπεδα γκολφ στις άνυδρες περιοχές της Ανατολικής Κρήτης, αποτελεί σταθμό στους τοπικούς αγώνες για το περιβάλλον αλλά και χαρακτηριστικό δείγμα γραφής για το είδος επενδύσεων που καταστρέφουν αντί να συνεισφέρουν στη λύση.
Είναι λοιπόν η ώρα για ριζικό αναπροσανατολισμό: Χρειαζόμαστε διασύνδεση του τουρισμού με την υπόλοιπη τοπική οικονομία και στροφή σε ήπιες μορφές τουρισμού που φέρνουν επισκέπτες όλο το χρόνο. Όπως η Σαντορίνη επένδυσε στο ποιοτικό κρασί, έτσι και όλες οι τουριστικές περιοχές είναι επείγον να επενδύσουν σε ποιοτικά προϊόντα και σε σύγχρονη βιολογική γεωργία. Η διατήρηση και προβολή των φυσικών περιοχών και των υγροτόπων, η προώθηση πραγματικού αγροτουρισμού, η δημιουργία ποδηλατικών διαδρομών ως προέκταση ευρωπαϊκών δικτύων όπως το EUROVELO, η αναβίωση των παλιών μονοπατιών και των πεζοπορικών διαδρομών, μπορούν να κάνουν τη χώρα μας ελκυστική και σε επισκέπτες που δεν έρχονται μόνο το καλοκαίρι και που επιθυμούν πραγματική επαφή με την τοπική οικονομία και κοινωνία. Τουριστική κατοικία σε μικρή κλίμακα, μπορεί να γίνει με αναπλάσεις στα εγκαταλειμμένα ΞΕΝΙΑ και σε παραδοσιακούς οικισμούς. Θετικές προσπάθειες ήπιου τουρισμού που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια σε ορεινές περιοχές, θα πρέπει να στηριχθούν με προσέλκυση τουρισμού και από το εξωτερικό. Υπερασπίζουμε, τέλος, τα προγράμματα Κοινωνικού Τουρισμού, που για μεγάλο μέρος της κοινωνίας αποτελούν πια τη μόνη δυνατότητα διακοπών και γνωριμίας με άλλα μέρη.
Αντί όμως για μια τέτοια στροφή, προωθούνται κινήσεις που την υπονομεύουν: εκποίηση και βίαιη αλλαγή χρήσεων σε κρίσιμες περιοχές δημόσιας γης, από τις Γούρνες στην Κρήτη μέχρι ευαίσθητες περιβαλλοντικά περιοχές όπως ο Ερημίτης στην Κέρκυρα και το Δέλτα του Νέστου, αλλά και υποσχέσεις να γίνουν «ενεργειακοί κόμβοι» το Αιγαίο, το Ιόνιο και το Λυβικό με μαζικές εξορύξεις υδρογονανθράκων. Η διπλανή Αλβανία, αλλά και η όχι πολύ μακρινή Ρουμανία, παράγουν σημαντικές ποσότητες πετρελαίου ήδη από τη δεκαετία του 1930 και αρκούν να μας δείξουν κατά πόσο κάτι τέτοιο φέρνει όντως ευημερία: αυτές τις χώρες θέλουν να μας προβάλλουν ως πρότυπο;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου