Για τα φαινόμενα παρακμής στην πολιτική και την κοινωνία

Τα πρόσφατα φαινόμενα σήψης και παρακμής στη χώρα μας ανάγονται σε μια βαθύτερη κρίση του πολιτικού συστήματος. Όσο συνεχίζεται η πολιτική που τα παράγει, τα φαινόμενα αυτά θα πληθαίνουν και η κοινωνία μας θα βυθίζεται στο βούρκο της διαφθοράς, χάνοντας τον προσανατολισμό της για μια πραγματική ποιοτική αναβάθμιση με συμμετοχή των πολιτών.

Την ίδια στιγμή που όλη η Ελλάδα ήταν απορροφημένη από το «ροζ σκάνδαλο» και μετά βίας αντιλαμβανόταν πως γίνονταν οι αποχαρακτηρισμοί και η καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η «Sueddeutsche Ζeitung» αποκάλυπτε ότι η Siemens «λάδωνε» συστηματικά υπαλλήλους του ΟΤΕ και στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων στην περίοδο 2000-2006.


Ποια είναι τα βασικά αίτια αυτής της κρίσης;
• Η πολιτική αδιαφάνειας στη διαχείριση χρημάτων των φορολογουμένων, με τους «ειδικούς λογαριασμούς» του υπουργείου Πολιτισμού, τα τεράστια ποσά που διατίθενται χωρίς διαφάνεια, τη στήριξη των «ημετέρων», τις κομματικές προσλήψεις, τις πολιτικές ομηρίας των πολιτών.

• Ο κομματισμός και η αναξιοκρατία στην επιλογή στελεχών του κρατικού μηχανισμού, με βασικό κριτήριο προώθησης στις ανώτερες θέσεις-κλειδιά την πίστη στο κόμμα και την προϋπηρεσία στον αγώνα κατάκτησης της εξουσίας.

• Το αλαζονικό κομματικό κράτος και η ανυπαρξία ελέγχου, λογοδοσίας και συμμετοχής των πολιτών.

• Η έλλειψη αξιόπιστων κανόνων λειτουργίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Τα Μέσα Ενημέρωσης και κυρίως η τηλεόραση ελέγχονται άμεσα ή έμμεσα από ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες, που στοχεύουν στη χειραγώγηση των πολιτικών, ώστε να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα τους, που συνήθως είναι αντίθετα στον κοινωνικό έλεγχο και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Οι πελατειακές σχέσεις πολιτικών-ψηφοφόρων, με τη διαμεσολάβηση ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης, υποβαθμίζουν το πολιτικό σύστημα σε παιχνίδι επιρροής των ισχυρών.

Προφανώς, υπάρχει και ένα ολόκληρο πλέγμα συμφερόντων, σκοπιμοτήτων και αγκυλώσεων, που εμποδίζουν μια συνολική κοινωνική και πολιτική ανάταση:

• Η ανοχή στις αυθαιρεσίες των οργάνων της διοίκησης οδηγεί σε μια γενικευμένη διαφθορά, που επιβεβαιώνεται και από πρόσφατες έρευνες.

• Η ανοχή στην παρανομία πωλείται ως ρουσφέτι στον εθισμένο ψηφοφόρο «πελάτη».

• Ο περιορισμός του κοινωνικού ελέγχου οδηγεί σε διαρκή υποβάθμιση της δημοκρατίας.

• Τα παρακμιακά φαινόμενα δείχνουν τα αδιέξοδα μίας κοινωνίας που βασίζεται στον υπερκαταναλωτισμό, τη θεοποίηση του κέρδους και την «νεοφιλελεύθερη» ασυδοσία και θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση του πλανήτη Γη.

• Η κυβέρνηση με τις πολιτικές και οικονομικές της επιλογές (π.χ. φορολογικός νόμος) συμβάλει στη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια και επομένως στην κυριαρχία τους στην πολιτική ζωή, με τα Μ.Μ.Ε. που ελέγχουν.

• Δεν γίνεται διαβούλευση ή συνεννόηση μεταξύ των κομμάτων ακόμα και για θέματα απλής λογικής και γενικής αποδοχής, που πιθανά να βοηθούσε στον περιορισμό της διαφθοράς και τη βελτίωση της λειτουργικότητας του κρατικού μηχανισμού.

• Το σχέδιο εκλογικού νόμου που κατέθεσε η κυβέρνηση, θα οδηγεί μόνιμα σε μονοκομματικές κυβερνήσεις με μικρή αποδοχή του εκλογικού σώματος, κάτι που θα περιορίζει ακόμη περισσότερο τη δημοκρατία και τη διαφάνεια.

• ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ απευθύνονται στους Έλληνες πολίτες και ζητούν τη συμμετοχή τους στον αγώνα για το βάθεμα της δημοκρατίας και τον κοινωνικό έλεγχο.

• Απαιτούν από την κυβέρνηση να θεσπίσει μετά από διάλογο κανόνες λειτουργίας των Μ.Μ.Ε. για αντικειμενική πληροφόρηση, χωρίς αποκλεισμούς πολιτικών φορέων και νέων ιδεών, όπως έγινε με τον πλήρη αποκλεισμό των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ και των οικολογικών ιδεών κατά την προεκλογική περίοδο.

• Ακόμη, απαιτούν να αναπροσανατολιστεί η πολιτική και η οικονομία σε μια δίκαιη και βιώσιμη κοινωνία, για βιώσιμη οικονομία και βιώσιμο πλανήτη.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ