Οι θέσεις των Οικολόγων Πράσινων
Η ελληνική πόλη πάσχει από έλλειμμα βιωσιμότητας. Η Αθήνα ειδικότερα έχει οδηγηθεί σε περιβαλλοντικό αδιέξοδο λόγω των πολιτικών που εφαρμόζονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και που έχουν σαν άξονες την υπερσυγκέντρωση δραστηριοτήτων στο Λεκανοπέδιο της Αθήνας, την προαγωγή της χρήσης του Ι.Χ. αυτοκινήτου, την απρόσκοπτη καταπάτηση των περιαστικών δασικών εκτάσεων, το ξεπούλημα και το χτίσιμο δημόσιων εκτάσεων μέσα στην πόλη και την παντελή έλλειψη πολιτικών και τεχνικών ανάπτυξης πρασίνου και ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων. Όλο και περισσότερο οι πολιτικές αυτές τείνουν να εμπορευματοποιήσουν κάθε κοινωνικό αγαθό, αποβλέποντας μόνο στο άμεσο κέρδος ολίγων εις βάρος της ποιότητας ζωής των πολλών.
Αποτέλεσμα αυτών είναι ότι ελάχιστοι ελεύθεροι χώροι διατίθενται πλέον στην Αθήνα, η αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο είναι από τις μικρότερες στην Ευρώπη και το αστικό και περιαστικό πράσινο συνεχώς μειώνεται. Όλα αυτά μάλιστα, την ώρα που η πόλη χρειάζεται ακόμη περισσότερο πράσινο για να αντισταθμίσει τις επιπτώσεις από την απώλεια της Πάρνηθας Είναι λοιπόν προφανές ότι πρώτη προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι η διαφύλαξη και συντήρηση των τελευταίων πνευμόνων πρασίνου σε κάθε γειτονιά και ταυτόχρονα η δημιουργία νέων χώρων πράσινου όπου αυτό είναι δυνατόν.
Παρόλα ταύτα, μεγάλα συμφέροντα πιέζουν για κατασκευή νέων τεράστιων συγκροτημάτων αναψυχής και εμπορίου, Mall και Multiplex, τη στιγμή που οι δείκτες διαθεσιμότητας (ποσοστό κενών καταστημάτων προς το σύνολό τους) το Μάιο 2007 ανέρχονταν ήδη από 7% έως 12,4%. Πρόσθετη πηγή πιέσεων αφορά τη στέγαση των μεγάλων ποδοσφαιρικών ομάδων, όπου τα όσα έγιναν με την αποκλειστική εκχώρηση του Σταδίου Καραϊσκάκη έχουν ήδη δημιουργήσει ένα επικίνδυνο προηγούμενο, ενώ αγνοείται και η εμπειρία άλλων ευρωπαϊκών πόλεων όπου μεγάλες ομάδες έχουν κοινή έδρα στο ίδιο γήπεδο.
Μαζί με το Ελληνικό και το Γουδί, που επίσης βρίσκονται στο στόχαστρο, ο Ελαιώνας ήταν ένας από τους σχεδιασμένους, σημαντικούς, υπερτοπικούς χώρους πράσινου, όπου βάσει του Προεδρικού Διατάγματος του 1995 θα διαμορφωνόταν πράσινο άνω των 3.000 στρεμμάτων. Είναι πραγματικά εγκληματικό ότι το πράσινο αυτό μένει μέχρι σήμερα στα χαρτιά, από απουσία πολιτικών για τη διασφάλισή του, και η ευρύτερη περιοχή αφήνεται έρμαιο στην υποβάθμισή της. Παράλληλα δρομολογήθηκε το 2006, με τη γνωστή αντισυνταγματική Τροπολογία Σουφλιά, η δημιουργία ποδοσφαιρικού γηπέδου και εμπορικού κέντρου σε έκταση χαρακτηρισμένη ως πράσινο που μάλιστα ανήκει κατά μεγάλο μέρος ήδη στο Δήμο Αθηναίων.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι και η Οικολογική Αθήνα είχαν από την αρχή επισημάνει την αντισυνταγματικότητα της ρύθμισης αυτής, καταγγέλλοντας προσπάθεια χειραγώγησης της ψήφου των φιλάθλων στις δημοτικές εκλογές, εις βάρος του μέλλοντος της πόλης. Για το γήπεδο του ΠΑΟ, αντιπρότειναν τη διαδικασία που ακολουθείται σε όλη την Ευρώπη προκειμένου για μεγάλες υπερτοπικές χρήσεις: Συγκριτική μελέτη χωροθέτησης και δημόσιο διάλογο, στα πλαίσια της επικαιροποίησης του Ρυθμιστικού. Το συγκρότημα αυτό υπονομεύει και καταστρατηγεί:
• Την απόφαση για μεταφορά σε παρακείμενο χώρο όλων των υπεραστικών λεωφορείων του Κηφισού και της Λιοσίων.
• Την προστασία του γειτονικού ρέματος Προφήτη Δανιήλ, που ρητά προβλέπει το ΠΔ του Ελαιώνα.
• Το ίδιο το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας, του οποίου η επικαιροποίηση διαρκώς αναβάλλεται.
Ακόμη χειρότερη για την πόλη, είναι όμως ο αυθαίρετη σύνδεση του γηπέδου με μεγάλο εμπορικό κέντρο του κ.Βωβού, που μάλιστα προικίζεται παράνομα με διπλάσιο οικοδομικό συντελεστή. Η χωροθέτηση ενός τέτοιου εμπορικο-αθλητικού συγκροτήματος δεν μπορεί να γίνεται εις βάρος των λίγων ελεύθερων χώρων που έχουν απομείνει στην πόλη μας. και μάλιστα χωρίς ευρύτερη πολεοδομική, περιβαλλοντική και κυκλοφοριακή μελέτη. Μια τέτοια εξέλιξη απειλεί μάλιστα να δημιουργήσει επικίνδυνο προηγούμενο για δημιουργία ανάλογων εμπορικών συγκροτημάτων σε συνδυασμό με τα γήπεδα και των άλλων μεγάλων ομάδων.
Πέρα από το οικονομικό κόστος και την προοπτική για απώλειες θέσεων εργασίας στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας, σε συνθήκες μάλιστα οικονομικής κρίσης (όπου ο εμπορικός κόσμος απειλείται με επιπτώσεις πολλαπλάσιου ύψους από τις πρόσφατες καταστροφές), αξίζει να θυμηθούμε την κυκλοφοριακή ασφυξία στη Λ.Κηφισίας από τις κατασκευές του ίδιου ομίλου στο Μαρούσι και να προβληματιστούμε κατά πόσο αποδεχόμαστε το ίδιο για την Ιερά Οδό και την ήδη επιβαρημένη Λεωφόρο Κηφισού.
Το θέμα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα τον περασμένο μήνα, με την εκδίκαση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων των 130 πολιτών στο ΣτΕ κατά του εμπορικού κέντρου του κ.Βωβού. Η πιθανότητα να γίνει δεκτή από το ΣτΕ η αίτηση προσωρινής αναστολής εργασιών του εμπορικού κέντρου, πυροδότησε σειρά απαράδεκτων πιέσεων προς το δικαστήριο, όχι μόνο από τον ενδιαφερόμενο επιχειρηματία αλλά και από τον ίδιο το Δήμαρχο Αθηναίων.
Υπενθυμίζουμε στον κ.Κακλαμάνη ότι έχει εκλεγεί για να προασπίζει τη νομιμότητα και το δημόσιο συμφέρον, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την ανάσα της πόλης. Ο ισχυρισμός του ότι γήπεδο μπορεί να γίνει μόνο αν προχωρήσει και το εμπορικό κέντρο, αποτελεί συνειδητό ψέμα, για το οποίο οφείλει να λογοδοτήσει. Η προσπάθειά του να μετατρέψει τους φιλάθλους του ΠΑΟ σε ιδιωτικό στρατό του κ. Βωβού, αφήνει σοβαρές ενδείξεις διαπλοκής με συμφέροντα που έχουν επανειλημμένα αντιστρατευτεί κάθε έννοια νομιμότητας και βιωσιμότητας. Ασφαλώς και είναι γνωστή στον κ.Κακλαμάνη η απόφαση του ΣτΕ που ακύρωσε εκ των υστέρων ως παράνομη την οικοδομική άδεια για το συγκρότημα του κ.Βωβού στους Αμπελοκήπους.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι εκφράζουμε τη στήριξή μας στην προσφυγή των 130 πολιτών και ζητάμε:
• Να προχωρήσει η υλοποίηση του πρασίνου και η συνολική αναβάθμιση του Ελαιώνα όπως προβλέπεται από το Προεδρικό Διάταγμα του 1995, με μέριμνα για συνεκτικούς χώρους πρασίνου και όχι απλές πρασιές ή μικρούς χώρους που εύκολα μετατρέπονται σε χώρους στάθμευσης.
• Να ξεκινήσουν συγκριτικές μελέτες χωροθέτησης, στα πλαίσια της επικαιροποίησης του Ρυθμιστικού, για όλες τις εκκρεμείς υπερτοπικές χρήσεις όπως τα γήπεδα ΠΑΟ και ΑΕΚ, η Όπερα, η Εθνική Βιβλιοθήκη και ο σταθμός των ΚΤΕΛ. Θέλουμε ανοικτό και δημόσιο διάλογο για την εξέλιξη και το μέλλον της πόλης μας.
• Να διατεθεί αποκλειστικά για υψηλό πράσινο ο χώρος που θα αποδεσμευτεί στη Λ. Αλεξάνδρας, χωρίς το σχεδιαζόμενο μεγάλο γκαράζ που θα επιδεινώσει το κυκλοφοριακό της περιοχής.
• Να δοθεί προτεραιότητα στον ερασιτεχνικό αθλητισμό και στο δικαίωμα των παιδιών να παίζουν σε επαρκείς ελεύθερους χώρους.
Η Πρωτεύουσα πληρώνει ήδη το περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος της μεταολυμπιακής «αξιοποίησης» των ολυμπιακών έργων που κατέλαβαν, προσωρινά στην αρχή και μόνιμα στη συνέχεια, τμήματα σημαντικών ελεύθερων δημόσιων χώρων. Θα πληρώνει επίσης για χρόνια τις περιβαλλοντικές συνέπειες των πυρκαγιών στην Πάρνηθα, την Πεντέλη και τον Υμηττό. Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια και για άλλες επιπτώσεις από τέτοια μεγαθήρια. Ζητάμε επειγόντως ένα σχέδιο περιβαλλοντικής ανασυγκρότησης της πρωτεύουσας και όχι αποσπασματικές και χαριστικές πολιτικές που καταστρατηγούν τη βιωσιμότητα της.
Αθήνα, 12 Ιανουαρίου 2009
Η Πολιτική Κίνηση Αθήνας των Οικολόγων Πράσινων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου